Bilindiği gibi sağlık camiasında “üvey evlat optisyen”lerin derdi her geçen yıl katlanarak artan kanayan yaramız.
2017 Aralık ayında Sağlık Bakanlığından yapılan resmi açıklamada 2018 yılında yapılacak atamalarda 10 bin doktor, 27 bin ebe, hemşire ve yardımcı personel alınacağı duyurulmuştu. Bu atamaların daha fazla detayına henüz sahip değiliz. Önümüzdeki günlerde ilana çıkacağı bakanlık yetkilileri tarafından dile getirildi.
TÜİK verilerine göre 2009 yılında hekim başına düşen hasta müracaat sayısı 4 447 iken, hekim sayısı yaklaşık %35 artmasına rağmen, 2016 da hekim başına düşen hasta müracaat sayısı 4.735 ‘e yükselmiştir. Bu veriler göstermektedir ki, nüfus artışıyla birlikte bilinçlenen vatandaş sağlık alanına orantısız bir hizmet yükü getirmektedir. Bu yükün altından kalkmak isteyen kamu kurumlarının, bu oranları iyi analiz ederek, sağlık alanlarında istihdam ve yatırımlarda daha dikkatli olmasını gerektirir. İşlerin daha hızlı ve sistematik ilerlemesi, bu yükün bertarafında çok etkilidir.
Gerek kamu gerek özel sağlık kurumlarında, hemşirelerin ya da yardımcı hizmet personelinin, otomasyon ya da alanı olmayan yerlerde çalıştırılarak, iş gücünün heba edildiğine çoğunuz şahit olmuşsunuzdur. Bu gün tüm sağlık kuruluşlarında, bir optisyenin yapması gereken işlerde, ya bir hemşire ya da bir yardımcı personel çalıştırılmaktadır. Eğitimi ve becerileri heba edilen hemşire ve yardımcı personel asıl işini yapmalı, böylece hem kamudaki 25 bin hemşire açığı da bir nebze kapatılacak hem de o alanların asıl sahibi olan optisyenler, kendi eğitim ve becerileri doğrultusunda istihdam imkanı bulacaklardır.
Peki bu istihdam optisyenlere ne ölçüde derman olacak acaba? Gelelim sayısal verilere. Ülkemizde 2017 verilerine göre 3500 civarı göz hekimi çalışmaktadır. Bunun yanında mesleğini yapmayan-yapamayan optisyen sayısı, göz hekimi sayısının iki katından azdır. Her göz muayenesi esnasında bir optisyen bulundurulması durumunda, optisyenlerin yaklaşık yarısı istihdama kavuşacaktır. Buna ilaveten Türkiye’nin çeşitli yerlerinde gözlük reçetelerini kontrol etmekle görevli 23 SGK Bölge Müdürlüklerinin herbirinde ortalama 5 optisyen, bu kontrol-tasnif-evrak alanlarında görevlendirilmesi durumunda yüzün üstünde istihdam oluşacaktır. Ayrıca her ilin İl Sağlık Müdürlüğünde de, gözlük mağazalarının teftiş, açılış-kapanış-terk iş ve işlemlerinin takibi için ikiyüz civarı bir sayıda optisyen istihdam edilebilir.
Görüldüğü gibi kaba bir hesapla 4000’e yakın sayıda optisyenin istihdamı sağlanarak, sorunlar büyük ölçüde çözülebilir. Böylece, optisyenin yapması gereken iş ve görevleri yapan, mesleği optisyenlik olmayan diğer meslek mensupları da kendi alanlarına yöneltilecek ve heba edilen iş gücü kamuya kazandırılacaktır.
Optisyen Mustafa ÖZBEK
